گنجور » سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۰
webنپندارم که سعدی را بیازاری و بگذاری. که بعد از سایه لطفت ندارد در جهان جایی. من آن خاک وفادارم که از من بوی مهر آید. و گر بادم برد چون شعر هر جزوی به اقصایی. غزل شمارهٔ ۵۱۱: هر کس به تماشایی رفتند ...
